Op deze pagina is het afstudeerproces van Roene aan de Breitner Academie terug te zien/lezen. Bezochte tentoonstellingen, kunstenaars en kunstwerken ter inspiratie. Eigen schetsen, testen en creatieve ontwikkelingen. Ook geeft het een inzicht in gedachten en afwegingen richting het eindwerk.
Het proces begint in september 2022 en zal (onderaan de blog) eindigen in juli 2023.
https://www.noajansma.com/buycloud
Werk gaat over eigenaarschap maar ook klimaatverandering. Het is een videoinstallatie en een web-app waarop de wolken verkocht worden.
Interessant: de manier van projecteren (toeschouwer liggende op de grond, kijkend naar boven)
De toeschouwer wordt een onderdeel van het werk.
Vind het visueel heel sterk in de soberheid
https://szuhanlin.com/Not-Leave-But-Remain
“It’s a sentimental longing for the past – our connection to a particular space captured in a particular temporal frame”
Papier en houtskool maakt ze een afdruk oppervlakten op plekken waar ze heeft geleefd.
Interessant: de materiaalkeuze geeft een uniformiteit. De vorm van het werk: het is groot en een abstracte manier om ‘nostalgie’ te verbeelden.
https://www.pepevalenti.com/el-mar-installation
Vanuit de oneindige reflecties van zonlicht op de golven van de zee. De vorm van de spiegels in zijn werk creëren een reflectie van diezelfde vormen.
Opvallend: het geeft een stilstaand beeld van licht, ten opzichte van het bewegende lichtspel wat normaal door het golvende water wordt gecreëerd. Als een freeze van een moment.
Performance kunst maken is iets wat mij als kunstenaar niet aanspreekt. Maar deze avond als toeschouwer heeft veel indruk op mij gemaakt.
Hoe kunstenaars zo veel van zichzelf vragen, het uithoudingsvermogen, de invloed van tijd op de impact van een performance en zoveel in de handen van de toeschouwers durven leggen. Het is niet tastbaar werk.
Parool recensie:
https://www.parool.nl/kunst-media/marina-abramovic-in-carre-recensie-het-is-kiezen-tussen-festivalfomo-en-wijn-of-meedoen~bcf28c60/
“Nudity is a prop similar to other effects such as fabric, paint, or solar lights; it activates the space in an energetic way.”
De foto’s van Tunick in deze galerie zijn veel beelden met veel naakte mensen in openbare ruimtes.
Het voel heel vervreemdend en tegelijkertijd voelt het als een bevroren moment in tijd.
De twee beelden die mij aanspraken: linkerafbeelding om de zachte gloed die over het landschap van lichamen lijkt te liggen. De rechterafbeelding omdat het een mooie verwijzing is naar het vele naakt in de renaissance/barok schilderijen.
https://reflexamsterdam.com/exhibitions/spencer-tunick-public-interventions
https://www.berndnaut.nl/works/nimbus/
“The Nimbus works present a transitory moment of presence in a specific location.”
Interessant: de tijdelijkheid van dit werk, een wolk bestaat enkele seconden in de ruimte en verdwijnt daarna.
https://olafureliasson.net/artwork/the-weather-project-2003/
The Weather project, maar ook het gebruik van monochromatisch licht vind ik enorm inspirerend.
Interessant:
Gekeken: https://www.npostart.nl/kunstuur/05-03-2017/AT_2070118?st=premium
https://www.studioroosegaarde.net/project/waterlicht
“WATERLICHT is a dream landscape about the power and poetry of water. As a virtual flood, WATERLICHT shows how high the water level could reach. WATERLICHT is a collective experience to remind us of the importance of water innovation and the impact of climate change.”
Opvallend: Dit werk heeft als uitgangspunt een klimaat-activistische invalshoek. Ik vind het werk vooral interessant omdat het licht over de toeschouwers heen valt en daarmee het publiek actief onderdeel maakt.
Ik bevind mij in een tussenfase.
Ik ben nog niet waar ik wil zijn.
Ik ben niet meer waar ik vandaan kom.
Zwevend tussen student en docent. Tussen mijn fysieke beperking en gezond zijn. Tussen gevoel van geluk hebben en keihard werken om alles te bereiken.
De luchten komen misschien toch niet zomaar. De fascinatie met de kleuren die de lucht tussen dag en nacht kan aanneemt is er al jarenlang. Ik kijk altijd omhoog. Sta stil en leg het vast. Het is eigenlijk ook een tussenfase van dag en nacht. Daar kan ik nu iets mee.
https://www.tanyabonakdargallery.com/exhibitions/592-amalia-pica-centro-andaluz-de-arte-contemporaneo-sevilla-spain/
Focus: in dit werk kijk ik niet zo zeer naar de betekenis maar naar de esthetiek, gebruik van gekleurd plexiglas in een verder witte ruimte, hoe de kleuren mengen door de positie ten opzichte van elkaar.
https://www.axel-vervoordt.com/gallery/exhibitions/germaine-kruip
“Rehearsal, for Kruip, refers to a moment of play; to a moment in which the world, the work of art, or anything around us, is in a state of flux and becoming. Similarly, the meanings of works in such a moment are constitutively open and changeable. It’s this moveable state of becoming that Kruip explores in her work and invites us to step into.”
“Emptiness also allows us to move our gaze across the entirety of the image”
https://gerhardhofland.com/exhibitions/koen-doodeman/
“Doodeman’s practice embodies a thirst for liminal moments, producing work in which these cusps can be felt: A moment of transportation between immersion in another reality as he adds colour and forms – to the moment the work becomes a window into it”
https://matthijsmunnik.nl/
Werk Perpetuum: “Three rotating rings orbit around a central light sculpture, generating overlapping compositions of color and texture, creating a constantly evolving space for the visitor to explore.”
Dit werk komt dicht bij een van de schetsen die ik zelf maakte. Dat geeft mij een lichte teleurstelling (het is al gedaan) maar ook een inspiratie. Hierop zijn zo veel variaties te bedenken. Kleur ervaren vind ik een heel interessant uitgangspunt.
Werk Luminal: De manier waarop dit werk is opgebouwd, de oneindigheid van een ruimte door een platform voor een halfronde witte constructie –> meenemen in eigen uitwerkingen.
https://marijkevanwarmerdam.com/other-works/another-day/
“Note / Throughout her 2010 stay in South Africa, Van Warmerdam took photos of both the moon and the sun. Time and again she captured a super-romantic kitschy sun with her camera. The title appears in large letters as a kind of lowered horizon in the picture.”
Focus: De titel, of het gebruik van tekst, geeft het werk direct een bepalende richting. Het versimpeld naar mijn idee de voorstelling waar je als toeschouwer naar kijkt.
https://copenhagencontemporary.org/en/light-space/
“The new materials that became available after WW2 triggered explorations of space and light. In turn, the Light and Space artists in various ways contributed to a radical shift in art, away from a focus on object and meaning to an awareness of how art and space are experienced with the body.”
Interessant: gaat bij deze kunst dus echt om de ervaring van.. niet perse het beschouwen van..
https://www.dezeen.com/2014/09/03/doug-wheeler-palazzo-grassi-atrium-illuminated-installation/
“Light becomes matter and redefines space and time by eliminating the perceptual markers of the visitor, who is left between a mirage and reality, nature and artifice, fullness and emptiness, moment and duration,” said a statement from the gallery.
Interessant: de grenzeloosheid van dit werk. Door de vloer, muur en plafond in elkaar over te laten lopen en het gebruik van fel wit licht verdwijnen schaduwen.
Het idee van jezelf echt verliezen door de overdaad aan 1 kleur of in dit geval niet-kleur: wit.
Interessant: “Turrell’s medium is pure light. He says, “My work has no object, no image and no focus. With no object, no image and no focus, what are you looking at? You are looking at you looking. What is important to me is to create an experience of wordless thought.”
SKYSPACE van James Turrell.
Vond het deel waar het publiek moest zitten niet passend bij het bovengedeelte van de ruimte. Het zat oncomfortabel, warm hout t.o.v. strakke kleurovergote muren en plafond.
Er zat minder oneindigheid in de kleurervaring dan ik had gehoopt.
Note: Het is normaliter een ruimte met een vierkant open gat in het dak om de lucht en de kleuren daarin op een andere manier geïsoleerder te ervaren.
Bij slecht weer vind er een ander werk plaats, wat hier op de video te zien is.
Hoewel ik mij enorm verdiep in lichtkunst, in kleurervaring, in inspirerende kunstenaars voel ik mij zelf bang voor de witte ruimte.
De druk die ik mijzelf heb opgelegd om ‘de witte afstudeerruimte’ te vullen weegt heel zwaar.
Het neemt mentaal heel veel ruimte in om op gezette tijden creatief te zijn, om plezier te ervaren in maken, om de richting waarin op opga te zien en te accepteren.
Het is heel dubbel en ik vraag me af: moet ik die angst voor de witte ruimte groter verbeelden. Zoals bijvoorbeeld Dough Wheeler heeft gedaan. Of mij concentreren op de drempel verlagen en in ieder geval blijven maken.
Ik concentreer me op alles waar ik eerder een werkflow in vond: zoeken naar abstrahering van een voorstelling.
In jaar3 atelier was dat in een menselijk lichaam en een landschap een uniforme lijn vinden en dat verbinden.
Nu ga ik mij richten op de lucht en de kleuren.
Daarom: nieuwe luchten en geisoleerde kleurvlakken uit die luchten.
Ervaring & feedback
Pas toen ik mezelf over mijn werk hoorde praten begreep ik het proces waar ik de afgelopen maanden doorheen ben gegaan. Een aantal dingen zijn voor mij wel duidelijk: ik zoek naar abstractie, ik wil een ervaring creëren en het moet “groot en minimaal”.
Punten uit de terugkoppeling:
Tijdens een 4-daagse solotrip naar Parijs heb ik: Centre Pompidou, Palais de Tokyo, Musee Rodin, La Bourse de Commerce en L’Orangerie bezocht. Het was inspirerend om mij even helemaal onder te dompelen en inspiratie op te doen. Daarin heb ik gekeken naar werken met licht, vormen van abstractie en manieren van presenteren van een werk. Hieronder een aantal interessante kunstenaars en het werk dat ik in Parijs heb gezien.
.